جان لاك فيلسوف و بنيان‌گذار مكتب ليبراليسم، و يكي از ده انديشمند بزرگ غرب از افلاطون تا ماركس بود. او اولين فيلسوفي بود كه در دوره‌ي جديد به رمز و رازهاي نيروهاي دوگانه‌ي طبيعي در مجتمع انساني و اساس قرارداد اجتماعي، كه با آزادي و رضايت انسان‌ها برپا مي‌شد، پي برد و با پژوهشي عميق در معرفت‌شناسي و هستي‌شناسيِ انسان، بناي جديدي را در انديشه‌ي سياسيِ غرب پايه‌گذاري كرد. پژوهش حاضر درصدد است تا با ارائه‌ي قرائتي جديد از انديشه‌ي سياسي لاك، ضمن ايجاد پيوند ميان فلسفه‌ي سياسي لاك و تجارب زندگي و هم‌چنين با توجه به منطق دروني و غايات انديشه‌ي سياسيِ وي، دريابد كه چگونه انديشه‌ي سياسيِ مبتني بر حكومت مشروط و قانون‌مندِ لاك برپايه‌ي نظريه‌ي تساهل شكل مي‌گيرد.