از نخستين باري كه از نسل كشي آلماني‌ها باخبر شدم با خودم مي‌انديشيدم كه چگونه افراد مي‌توانند مرتكب چنين جناياتي شوند. اين پرسش ذهن مرا به خود مشغول كرده بود و در اكثر مطالبي كه در زمينه‌ي فلسفه مي‌نوشتم بروز پيدا مي‌كرد. درباره‌ي مسائل اخلاقي در ارتباط با گرفتن جان ديگران و كاربرد دانش ژنتيك چندين كتاب نوشتم. ربط اين موضوعات به پروژة ايجاد حلقه‌هاي دفاعي مطمئن‌تر در برابر احياي سياست‌هاي نازي نيازي به تاكيد ندارد. ولي هنگامي كه درباره‌ي مسائل به‌ظاهر خنثي‌تر از قبيل هويت فردي مي‌نويسيم، ناخواسته به سوي نوشتن درباره‌ي وحشيگري‌هاي اخير انسان‌ها كشيده مي‌شوم. بنابراين فكر كردم بهتر است به جاي طرح اين مسائل در حاشيه‌ي موضوعات ديگر، مستقيما درباره‌ي آن‌ها سخن بگويم. كتاب حاضر كوششي است براي بخشيدن بُعدي تجربي به اخلاقيات. من در اين كتاب از اخلاق براي طرح پرسش‌هايي در برابر تاريخ استفاده كرده‌ام و سعي كرده‌ام متقابلاً از تاريخ براي ارئه تصويري از استعدادهاي پنهان انسان استفاده كنم كه به اخلاقيات ربط پيدا مي‌كنند. براي انجام اين كار ناچار بوده‌ام بسياري از مسائل و مباحث را با ديگراني در ميان بگذارم كه درك و دانش بيشتري از من در اين زمينه دارند. اميدوارم لغزش‌هاي من انگيزه‌اي شود براي آنان تا اين پروژه را به نحوي بهتر به پيش ببرند و به سرانجام برسانند. (از پيش‌گفتار نويسنده)